18 mei 2019
Zaterdag 18 mei van 12.00 – 14.00 uur behandelt Wim van Til tijdens Lunchpauze poëzie *) opnieuw bundels die in de afgelopen maand verschenen zijn. Neem gerust je brood en drankjes mee, je mag met volle mond meepraten. Misschien heb je die al gelezen, dan kun je je leeservaring onder de aandacht van de aanwezigen brengen.
Entree is € 5,00 en elk entreebewijs is tevens een boekenbon van € 5,00 die besteed kan worden in de Poëziewinkel van het PcN.
Ontmoet de dichter... 11 mei 2019
De duw waaruit een spons zeemt
de glazen tafel in de bibliotheek
het kraken van het stalen hek
een schip dat tegen de kade schuurt
meeuwen rond het plein op de heuvel
een luik opent halverwege de straat
ik sta op en kleed me als gisteren
en loop over de planken naar de pont
op autobanden zet koraal zich af in
schubben tussen steiger en boeg
maar mijn nagels groeien mijn eelt
iedere waterdruppel een contactlens
staart een seizoen in quarantaine
hoe een deur over de reling slaat
het raam wenkt en het licht tekent
de zeem die spant over je huid.
Erik Lindner (1968)
uit: Acedia (2014)
De entree is € 10,00 (voor studenten, Vrienden van het Poëziecentrum Nederland en bibliotheekpashouders € 7,50). Het entreebewijs is tevens een kortingsbon die besteed kan worden in de PcN-poëziewinkel en aan de PcN-poëziekraam op de boekenmarkt.
4 mei 2019
Berlin, Berlin
De figuren in de ruit waar ik langsloop
bestaan niet uit reflecties
de ruit doorschijnt geen tafereel
de weerspiegeling is weg
het glas heeft alles in zich opgenomen
van jaren her, lichtval, schaduw en erosie
sap dat moeiteloos oplost in melk
sneeuw in de voegen van de treden
en in de hoeken van kozijnen
lichtplekken vertonen sporen van vuur
barsten verbergen de oppervlakte
aders vertakken de donkere vlekken
laag voor laag valt ieder voorval
in de verweerde glazen structuur
het venster dat dicht is van wat het weet
verbleekt door wat het gezien heeft
en de sponningen van het raam
knijpen in de randen van het glas
een kier die wat binnen is openzet
voor wie buiten passeert.
Erik Lindner, uit: Zog (2018)
Erik Lindner (’s-Gravenhage, 1968) publiceerde zes dichtbundels, waarvan Zog (Van Oorschot, 2018) de meest recente is. Zog bestaat uit een lyrisch verslag van de getijden. Minutieus wordt de zee bij Oostende aanschouwd, duizelingwekkend en onheilspellend een verlaten fabriek in Luik verkend. Waar denk je aan als je over straat loopt? Waarom moet je water kunnen zien om erop te kunnen reflecteren? Wat is de melodie die je telkens zingt waarvan je het lied niet meer herkent? In melodisch geritmeerde gedichten staat Lindner stil bij een man die verdrinkt in een ondiepe vijver, een stad nagebootst in glasconstructies, bij het telkens veranderende strand.
Erik begon op jonge leeftijd voor te dragen, op zijn 16e, in 1984. In 1996 debuteerde hij met de dichtbundel Tramontane. In 2012 verbleef hij een jaar in Berlijn op uitnodiging van het Berliner Künstlerprogramm van de Deutsche Akademischen Austausch Dienst. In 2013 verscheen in Duitse vertaling van Rosemarie Still de bundel Nach Akedia, die door de Deutsche Akademie für Sprache und Dichttung werd uitverkoren tot aanbeveling. Behalve in het Duits werd Lindner vertaald in het Frans en het Italiaans. Lindner is oprichter en redacteur van het tijdschrift Terras voor internationale literatuur, essayist en criticus.
In 2013 verscheen zijn eerste roman Naar Whitebridge. Acedia (De Bezige Bij, 2014) bestaat uit een keuze uit de eerste vier bundels aangevuld met nieuwe gedichten. In de poëzie van Erik Lindner speelt het beeld een centrale rol.
Volgens Nico Bleutge in de Süddeutsche Zeittung “slaagt hij er niet alleen in onze patronen van taal en waarneming te doen kantelen, het lukt hem ook de zintuigen aan te scherpen voor wat mogelijk is. De gedichten komen over als evenwichtsoefeningen, als draadconstructies. Met groot vakmanschap vijlt Lindner aan zijn taalelementen en zet ze onder spanning.” In NRC Handelsblad schreef Hélène Gelèns “Zijn beelden zijn glashelder en tegelijk raadselachtig. Lindners poëzie blijft bij iedere lezing nieuw.”
5 mei 2019
Na de bevrijding
I
Schoon en stralend is, gelijk toen, het voorjaar,
Koud des morgens, maar als de dagen verder
Opengaan, is de eeuwige lucht een wonder
Voor de geredden.
In ’t doorzichtig waas over al de brake
Landen ploegen weder de trage paarden
Als altijd, wijl nog de nabije verten
Dreunen van oorlog.
Dit beleefd te hebben, dit heellijfs uit te
Mogen spreken, ieder ontwaken weer te
Weten: heen is, en nu voorgoed, de welhaast
Duldloze knechtschap –
Waard is het, vijf jaren gesmacht te hebben,
Nu opstandig, dan weer gelaten, en niet
Eén van de ongeborenen zal de vrijheid
Ooit zo beseffen.
II
Regelmaat der kerende getijden!
Wat is ’t hart, dat het ooit heeft gevreesd,
Schoon het wist, dat lente ’t kwam bevrijden,
Stralend als zij altijd is geweest.
Alomtegenwoordig, onverstoorbaar
Is het leven, dat den dood ontbloeit,
En de kleinste klacht schijnt nauwlijks oorbaar,
Waar de rogge om de ruïnes groeit.
J.C. Bloem (1887-1966)
uit: Sintels (1945)
20 april 2019
We zijn weer terug met een spetterend poëziepodium waarop iederéén welkom is.
Een Podium voor Woord, Klank en Beeld.
Presentatie: Noêma Celeste Nijboer
Entree 5 euro. Optredende dichters en muzikanten gratis.
De entree is € 5,00 voor bezoekers. Het entreebewijs is tevens een kortingsbon die besteed kan worden in de PcN-poëziewinkel.
20 april 2019
Wim van Til behandelt tijdens Lunchpauze poëzie *) de bundels die in de afgelopen maand verschenen zijn, en bij het PcN in de collectie zijn opgenomen.
Neem gerust je brood en drankjes mee, je mag met volle mond meepraten. Misschien heb je die al gelezen, dan kun je je leeservaring onder de aandacht van de aanwezigen brengen.
De entree is € 5,00 voor deelnemers. Het entreebewijs van € 5,00 is tevens een kortingsbon die besteed kan worden in de PcN-poëziewinkel en bij de PcN-poëziekraam op de boekenmarkt.
20 april 2019
Om 11.00 uur vertrekt Marijke Hanegraaf vanuit het PcN met deelnemers voor de Poëziewandeling. Zij leidt u langs historische plekken in de binnenstad waar dichters inspiratie vonden voor een gedicht. Sommige gedichten zijn opgenomen in de Literaire Bakens van de stad, de andere worden u voorgelezen.
Alle gedichten zijn afgedrukt in een speciaal boekje met de route dat bij de wandeling hoort.
Ook is het mogelijk om met een groep op een ander moment met een van de gidsen te gaan wandelen. Vooraf aanmelden via de email [email protected] wordt op prijs gesteld, de wandeling gaat door zodra er één deelnemer is in het PcN.
Ontmoet de dichter... 13 april 2019
Nicolaas Matsier is het pseudoniem van Tjit Reinsma (Krommenie, 25 mei 1945). Hij debuteerde in 1976 met de verhalen bundel Oud Zuid, in 1979 gevolgd door Onbepaald vertraagd. In zijn roman Gesloten huis (1994) geeft hij zijn hoofdpersoon zijn eigen naam.
Hij is tussen 1976 en 1986 redacteur van literair tijdschrift De Revisor (met een onderbreking van 3 jaar). Auteurs die in die periode in De Revisor publiceerden, werden al gauw gerekend tot de “academisten in de literatuur” die vonden dat literatuur gemaakt moest worden en dat het verhaal ook volledig moest kloppen. Zij stonden onder invloed van de universitaire literatuurbenadering.
Nicolaas Matsier ontving diverse prijzen voor zijn proza, waaronder de Ferdinand Bordewijkprijs 1995 voor Gesloten huis en de E. du Perronprijs (2005) voor Het achtenveertigste uur.
In 1985 drukte meesterdrukker Ser Prop een gedicht (Het leven ter vergadering) van hem; dat deed hij in 2014 nog een keer (Koppermaandag). In 2016 drukte hij de eerste bundel van Nicolaas Matsier, Druppel in 55 exemplaren. Zijn 'officiële' debuutbundel verscheen in 2017 bij de Bezige Bij, Zonder titel zonder jaar, waarin bijna al die gedichten werden opgenomen.
6 april 2019
Ik lijk verloren als ik je niet vind.
In dorre bladeren woelt en zoekt de wind,
hij spreidt en jaagt bijeen, is even stil:
ik hoor je adem tot hij weer begint.
In het dichterschap van Wiel Kusters is na het verschijnen van zijn verzamelde gedichten (Leesjongen, Uitgeverij Cossee, 2017) een nieuwe en productieve fase aangebroken. Tot de resultaten daarvan behoort, naast een omvangrijke bundel langere gedichten waaraan nog gewerkt wordt, een reeks van achtenveertig kwatrijnen, die zich eind 2018 in korte tijd aan hem opdrongen. Zelf heeft hij het gevoel dat hij ze 'in opdracht' schreef. Maar in opdracht van wie?
De reeks gaat over verlies. Over de afwezigheid van nabije mensen. Over een gemis dat bij vlagen misschien een beetje gecompenseerd kan worden door de 'ander' in jezelf en in je taal te herkennen. Die even vertrouwde als vreemde ander, met wie je je kunt confronteren, zodat je de illusie kunt koesteren van een korte ontmoeting.
Zoals in het hierboven geciteerde kwatrijn, waar 'de wind' en 'je adem' verwisselbaar lijken, met een emotionerende verwarring als gevolg: hoor je de adem van de dode tot de wind opnieuw begint te waaien, of hoor je hem, die adem, als illusie, tot hij in werkelijkheid herbegint – hetgeen niet zal gebeuren?
Kwatrijnen, vier regels per keer, niet meer, maar naar gevoelige en geduldige lezers zullen ervaren: dat is in deze poëzie toch ook zeer veel. Misschien kan de dichter ook voor wie hem langzaam leest en herleest een herkenbaar vreemde ander zijn.
6 april 2019
De workshop 'Nicolaas Matsier lezen' is op zaterdag 6 april van 11.00 - 13.30 uur.
Het deelnamebewijs is tevens een kortingsbon die besteed kan worden in de PcN-poëziewinkel en aan de PcN-poëziekraam op de boekenmarkt.
Voer uw e-mail adres en uw wachtwoord in om u op de website te identificeren.
Voer uw e-mailadres in en klik op herstellen. Als u met het ingevoerde adres inderdaad al een account heeft bij ons zult u per e-mail een nieuw wachtwoord ontvangen.
